Bugünlerde her şeyde bi değişkenlik gözlüyorum...Herkeste bi değişkenlik var sanki...Herşey değişiyor...Ama ben hep aynı kalıyorum...Suratıma bi umursamazlık maskesi yerleştirdim sanki farkında olmadan...Umursamıyorum sanıyorum...Umursamamazlık numarası yapıyorum...Yada yaptığımı sanıyorum bilmiyorum...Pek bi şey bilmiyorum zaten...Yaşıyorum...Sadece yaşıyorum...Üzüntünün kaynağını biliyorum...Yardım etmeme izin vermiyorsun...Ağlıyorsun...Trajik ağlak insan müsveddesi...Yalancısın,sadece vakit kaybısın...Neden ah neden...Saflığın kaybolmadan önce,kutsanan ve beni ağlatan seslerden biriydin...Beni...Ah beni...
Sakinleşmek için bi şey bulamazsam aklımı kaybedeceğim...Bana yardım et,aklımı meşgul et...Birine ihtiyacım var yaşamda benim bulamadığım şeyleri göstermesi için...Göremiyorum gerçek mutluluğu yaşamak için gerekli şeyleri,kör olmalıyım...Şaka yap ve ben of çekeyim ve sen kahkaha at ve ben ağlıyım...Mutluluk hissedemiyorum ve hissetmek isterdim fakat çok gerçek dışı ve bu sözleri duyman sana benim ne durumda olduğumu anlatıyor...sana diyorum hayatın tadını çıkart,keşke bende çıkartabilseydim;fakat artık çok geç benim için...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder