Ona....

Kendimi çok garip hissediyorum bu günlerde...Gerçi hep gariptim ben...Herkesin uzak durduğu tuhaf biriydim...Hala da öyleyim...Ama bu garipliği seviyorum...Bi kere yapabilirim sandım,toplumun arasına karışabilirim sandım...Yanıldım...Yanılgı,büyük yanılgı...Ben herkesin uzak durduğu tuhaf biriyim...Böyle iyiyim... Rahatsız etmeyin...




Bende sevme olgusu da bi gariptir...Bazen herkesi severim,bazen herkesten nefret ederim...Sevmekten vazgeçmediğim,vazgeçmiceğim tek bi kişi var sadece...Tek bi kişi...Tek bi insan...Koskoca dünyada tek bi kişi...Ama o kişi bana yetiyo aslında...Ruhum onun yanında huzur buluyo sadece...Onun gözlerine baktığımda kendimi tam anlamıyla mutlu hissediyorum...Tam anlamıyla mutlu...Mutlu...Umutlu...Geleceğe dair umutlu...Ama sadece onun yanında...O...O o kadar özel ki...Teni tıpkı meleklerin ki gibi...Ve kahretsin bende onun gibi özel olmak isterdim...Kusursuz bir beden...Kusursuz bir ruh isterdim...Ruhum...Pisliğin içindeki ruhum...Temiz bi nokta aradığım ruhum...Onun aşkıyla temizlenen ruhum...Aşk,aşkım...Tam anlamıyla sevdiğim tek insan...Koskoca dünyada ki tek insan...Bunları buraya onun için karaladım...Eğer bunları okuyorsan sadece şunu sölemek istedim...SENİ SEVİYORUM...