15 Ekim 2008 Çarşamba

Öylesine...

Uff...yine sıkıntıdan öldüğüm bi gün daha...ufff...böle olduğumda artık hiç bi şey bana fayda vermiyor...aldığım ilaçlar...içtiğim sigaralar (kaçıncı paket bu)...kaç paket sigara içtim...hatırlamıyorum...ben aslında çok güzel rol yapıyorum biliyo musun sayın okuyucu...ders çalış diyolar çalışıyorum,uyu artık diyolar uyuyorum...şunu yap bunu yap diyolar ve ben hep yapıyorum...neden yapıyorum...bilmiyorum...onların pisliğini temizlemekten kendi kişiliğimi unutuyorum...ve hiç bi şeyden tiksinmeyen ben kendimden tiksiniyorum...kendimden...ben...çok güzel rol yapıyorum hayata karşı ve hep başardığımı sanıyolar ve hep yaptığımı sanıyolar...en azından bi yerlere gelebileceğimi sanıyolar...masallardaki gibi bir arpa boyu yol bile gidemiyorum aslında...en sevdiğim karakter peter pan gibi olmak istiyorum...hiç büyümeyen çocuk...hiç bir sorunu olmayan çocuk...ah peter pan gibi...tıpkı onun gibi olmayı ne kadar da çok isterdim...büyümemek,aile denen pisliklerin olmadığı bi dünyada yaşamayı ne kadar çok isterdim...onuda yanımda götürerek...onu...


Sevginin tersi nefret değildir aslında...Kayıtsızlık ve ihmaldir...(hangi filmde duymuştum lan ben bunu)...bugünlerde ''kelebek etkisi'' sözüne kafayı takmış durumdayım...yaptığım ufak bi viki araştırmasıyla anlamını da öğrenmiş bulunuyorum hemen paylaşıyım...bir sistemin başlangıç verilerindeki ufak değişikliklerin,büyük ve öngörülemez sonuçlar doğurmasına verilen isimdir...yani şöle de açıklanabilir bi kelebek amazonda kanat çırpıyor ve avrupa da fırtınalar oluyor (gibi bişey işte anlatıcam diye bok ettim konuyu ya neyse) yazmak için yazıyorum buraya ya aklımı meşgul etmek için...kafamı dağıtmak için...yoksa harbiden kafamı dağıtıcam...


anlamadığınızı biliyorum ama bu sizin anlayışınıza göre yapılmadı zaten...isterseniz sağ yukarda bi çarpı var ona tıklayın ve kapayın bu pencereyi...

Hiç yorum yok: