Gidiyorum,Sizin Olsun Bu Diyarlar...

Yine boktan bi günün boktan bi sabahındayım.Aşırı derecede canım sıkkın galiba çok sıkıldım ben bu aralar her şeyden,sıkıntımı geçiricek bi şeyler ararken daha da çok sıkıldım.Artık öyle bi noktadayım ki ne yapıcağımı ben bile bilmiyorum,dışarda yağmur bardaktan boşanırcasına yağıyor,ben kendimi eve kapattım dinliyorum her şeyi...Susuyorum,ağzımı kapattım tek kelime dahi etmiyorum,susuyorum...Öyle bir noktadayım ki...Bunu kimsenin anlayabileceğini sanmıyorum.



Yarimi aldılar benden
Geçtiler gurbet ilinden
Vardım onu bulam diye
Yüreğime saram diye

Gözler yok,sözler yok
Gidiyorum ilinizden
Kaşlar yok,diller yok
Yandım yarin ateşinden

Vardım gurbet ellerine
Sordum dağa çiçeğine
Dediler yalandır dünya
Ne ararsın bu diyarda

Bir göründün,bir kayboldun
Düştüm ardına yoruldum
Sizin olsun bu diyarlar
Yaşamak neye yarar...(*)



Şuan öyle bir noktadayım ki her şeye lanet olsun,böle bitmemeliydi hiçbir şey,içimdeki gitme isteğinin beni bu noktaya getiriceğini asla tahmin etmemiştim.

Ağlıyorum...Gözlerim kör olana kadar ağlıyacağım belki de...

İçimden hiç bir şey yazmak gelmiyor.Nerde olduğumu bilmiyorum,dünyanın her yanında olabilirim şuan ama bildiğim tek şey sadece kendimde değilim...



Hayatı seçmemeyi başarıyorum sanırım...





GİDİYORUM,SİZİN OLSUN BU DİYARLAR...





(*) Karagüneş-Yok