This İs Such A Lonely Feeling...

Evet başlıktan da anladığınız gibi yada anlamadığınız gibi şöle diyorum bu çok yalnız bir his...evet gerçekten de bu çok yalnız bir his...yine bi can sıkıntısına daha kurban ediyorum bi yazıyı...

Şuan dinlediğim şarkıları karışık yaptım hep veda şarkıları geliyor...belki de veda etmek lazım buralara,buralarda ki tüm insanlara veda etmek lazım sonra da gitmek lazım...yanına bi kaç eşya alıp gitmek gerekiyor bazen,kafandaki tüm şeylere inat gidebildiğini gösterebilmek gerekiyor bazen,kimseye bağlı olmadığını herkesin sana bağlı olduğunu göstermek için gitmek gerekiyor bazen...uff lan saçmaladım yine bende farkındayım okuyucu neyse sen çaktırma devam et...

Aslında böyle olduğumda işte hep dediğim gibi tekrar aynı şeyi demek istiyorum hayat denen bok çukurunda her yerimiz boka batmış tümden...TEK KULLANIMLIK GENÇLERİZ BİZ...ah zavallı haziranın fırtınaları bütün hayat yine onun saçlarına doğru koşuyor,bizim korkuda geçen sığ yıllarımızda,hayallerim kafama doğru rüzgarlanıyor yine...yine örümcekler ezgi içinde ve yine uyanık ve yine yaşamlarımız iyice açılmış...

An itibariyle aklımdaki cümle şudur okur...SİK HAYATI...hayat denen bok çukurunun içinde öyle bir boka batmışız ki kimisi bunun farkında bile değil,kimisi farkında ama umrunda değil,kimileri de var ki onlar bundan kurtulmak için her şeyi yapıyolar başaramasalar bile en azından deniyolar,en azından savaşarak ölüyolar...

Bende ölüm korkusu yok aslında çok garip bi insanım ben...Nefret ettiğim bi annem var,umrumda olmayan iki kardeşim var,iyi bi adam olan ama benim pek takmadığım üvey babam var,ölmüş bi öz babam var,çok sevdiğim ama yanlarında bi türlü mutlu olamadığım arkadaşlarım var,harika olmasa bile yine de iyi olan ders notlarım var,çok sevdiğim ve beni çok sevdiğine inandığım bi sevgilim var ama yine de bazen bazı şeyler eksik gibi geliyor bana...

Neyse sayın okur dediğim gibi sik hayatı...

Sigara içip övünenlerden,cigara içipte övünenlerden,kendini bi bok sananlardan,blog sitelerini kapatanlardan,müziğin kalitesinden anlamayıp rock müzikle dalga geçenlerden,aydınlıktan (vampirim galiba),insaomniadan (kötü bi hastalık),şuan üzerinde oturduğum sandalyeden,annemden,ailemden,okulumdan,hocalarımdan,msnimde az kişi olmasından,salak salak muhabbet edenlerden,esprinin kalitesinden anlamayanlardan,tanımadığım birinin benle arkadaşımmış gibi konuşmasından nefret ediyorum...aklıma gelen herşeyi yazdım sayın okur...

Yukarılarda bi yerde demiştim ya gitmek gerekiyor bazen diye aslında kalıp herşeyle mücadele etmek lazım gitmek kolay çözüm bence kalmakta mükemmel bi çzüm sayılmaz ama en azından denemiş olurum...ŞOV DEVAM ETMELİ NE OLURSA OLSUN...

Beni anlamanızı beklemiyorum her zamanki gibi..sadece devam et diyorum kendi kendime...





DEVAM ET...